Verslagen

LK 2013

Panningen, 12-01-2013 en 13-01-2013

Op 12 en 13 januari werden weer de jaarlijkse Limburgse Kampioenschappen in Panningen gehouden. Dit jaar was de indeling niet meer op basis van licentie, maar op basis van de competitierating van het afgelopen seizoen. De nieuwe indeling was voor sommige dan ook niet optimaal (met name bij de junioren).
Op zaterdag was het de beurt aan de junioren. TTV Venlo was dit jaar helaas maar met 2 jeugdigen vertegenwoordigd. Wim en Jesse mochten zich bewijzen in de topklasse (enkel) na een goed competitieseizoen. Helaas bleek de poule te sterk. Ze moesten tegen jongens en meiden die landelijk op verschillende hoge niveaus spelen (landelijk B, 2e divisie). Nadat ze beiden laatste werden in de poule, mochten ze nog deelnemen in het troosttoernooi. Hierin wist alleen Wim nog een wedstrijd te winnen.
Beide namen ook deel aan het dubbeltoernooi. Hierin waren ze wat succesvoller. De eerste plaats werd bereikt in de poule. Helaas moesten ze de eerst volgende wedstrijd in het hoofdtoernooi tegen 2 meiden die al enkele malen deelnamen in de Eredivisie dames. Hier werd dan ook van verloren.

Op zondag was het de beurt aan de senioren. Nadat er afgelopen jaar sinds lange tijd weer 2 heren mee deden, werd het aantal dit jaar verdubbeld. Kris mocht deelnemen in de 3e klasse. Eric, Son en Xander namen deel in de 4e klasse. Voor Kris was het een redelijk zware poule. Hij werd laatste. In het troosttoernooi wist hij vervolgens nog een wedstrijd te winnen. Eric en Son presteerden beide goed en werden eerste in de poule. Maar het avontuur in het hoofdtoernooi kwam bij de eerste wedstrijd al ten einde. Xander werd derde in de poule. Na een gemakkelijke en moeizame overwinning, strandde hij uiteindelijk in de ¼ finale van het troosttoernooi.
In het dubbeltoernooi lukte het beide koppels net niet om eerste te worden in de poule. Kris en Eric wonnen in de 3e klasse een partij en verloren de andere in 5 games. Hetzelfde gold voor Son en Xander. Zij stonden de tweede partij met 2-0 in games voor, maar moesten toch hun meerdere erkennen in de tegenstander.

Xander Stoot